Μεταιχμιακή διαταραχή προσωπικότητας
Σύμφωνα με την κλινική εικόνα της Μεταιχμιακής ή οριακής διαταραχής προσωπικότητας, αυτή συναντάται σε άτομα με έντονη αμφιθυμία σε επίπεδο διαπροσωπικών σχέσεων, αστάθεια και απότομη εναλλαγή στη συναισθηματική τους διάθεση, κακή εικόνα εαυτού, με αποτέλεσμα ακόμα και το περιβάλλον των ατόμων με Μ.Δ.Π. να οδηγείται σε αδιέξοδο, καθώς και σε αδυναμία συνύπαρξης και διαχείρισης τους, φτάνοντας συχνά στη λύση της απόρριψης και της εγκατάλειψης.
Η έντονη παρορμητικότητα, η συναισθηματική αντίδραση και η εναλλαγή που περιγράφεται παραπάνω, γίνεται εντονότερη σε μια πραγματική ή φανταστική εγκατάλειψη, με τις παρορμητικές απόπειρες αυτοκτονίας, τους αυτοακρωτηριασμούς /αυτοτραυματισμούς, την εξιδανίκευση και την υποτίμηση του συντρόφου, των φίλων ή του θεραπευτή, τις απότομες αλλαγές των προσωπικών στόχων, των σχεδίων ζωής, ακόμα και της σεξουαλικής ταυτότητας να αποτελούν μερικές από τις ακραίες και παράλληλα αμφιθυμικές συμπεριφορές που ακολουθούν, κάθε φορά που πυροδοτείται το σχήμα της εγκατάλειψης.
Οι θεωρίες που ασχολούνται με τις αιτίες εμφάνισης της Μ.Δ.Π. ποικίλουν και κατηγοριοποιούνται σε δυο βασικούς παράγοντες, τους περιβαλλοντικούς, αλλά και τους γενετικούς. Σύμφωνα με τους περιβαλλοντικούς παράγοντες η αστάθεια των γονιών και η παράλληλη απουσία ορίων στο σπίτι, η έλλειψη συναισθηματικής αποδοχής, η διαταραγμένη σχέση μητέρας παιδιού, η παραμέληση και η κακοποίησή του, ο αποχωρισμός από κάποιον γονιό, αλλά και η εγγενής αυξημένη αδυναμία του παιδιού να αντέξει τους αποχωρισμός και να τους διαχειριστεί με τρόπο λειτουργικό, αποτελούν βασικούς λόγους διαμόρφωσης μιας ελλειμματικής προσωπικότητας, η οποία είναι πιθανό να οδηγήσει στην εμφάνιση της Μεταιχμιακής Διαταραχής προσωπικότητας. Από την άλλη, σύμφωνα με τη γενετική άποψη και μελέτες που έχουν διεξαχθεί σε άτομα με Μ.Δ.Π., είναι η συχνή εμφάνιση σε βιολογικούς συγγενείς πρώτου βαθμού, ατόμων με τη διαταραχή αυτή.
Η Μεταιχμιακή διατραχή προσωπικότητας εμφανίζεται κυρίως σε γυναίκες, με τη χρόνια αστάθεια σε επίπεδο διαπροσωπικό και συναισθηματικό να ξεκινάει κατά τα πρώτα χρόνια ενηλικίωσης, ενώ πολύ πιθανή είναι και η παράλληλη εμφάνιση διαταραχών διάθεσης με επικρατέστερη την καταθλιπτική. Επιπλέον, από την ηλικία των 40 ετών κι έπειτα τα άτομα αυτά έχουν καλύτερη εξέλιξη στην επαγγελματική και κοινωνική τους ζωή.
Κλείνοντας, συχνά η Μεταιχμιακή διατραχή προσωπικότητας συγχέεται με τη διπολική διαταραχή, παρόλα αυτά υπάρχουν σημαντικές διάφορες μεταξύ των δυο διαταραχών, με κυριότερες τις εξής παρακάτω:
1. Στη Μεταιχμιακή Διαταραχή Προσωπικότητας τα διαστήματα που μεσολαβούν από τη μια ακραία συμπεριφορά στην άλλη είναι συχνότερα και μπορούν να συμβούν μέσα στην ίδια ημέρα ,ακόμα και στο ίδιο λεπτό, σε αντίθεση με τη διπολική διαταραχή.
2. Αιτία εμφάνισης των οριακών συμπεριφορών και της απότομης εναλλαγής των συναισθημάτων στην Μεταιχμιακή διαταραχή προσωπικότητας, αποτελεί ενα στρεσογόνο ερέθισμα, το οποίο συνήθως συνδέεται με ένα γεγονός απόρριψης, εγκατάλειψης και ανασφάλειας.