O ρόλος του εξατομικευμένου θεραπευτικού προγράμματος στον αυτισμό

Προτού αναφερθούμε στον ρόλο της θεραπείας, είναι χρήσιμο να μιλήσουμε συνοπτικά για τον αυτισμό, ως διαταραχή. Η Διαταραχή Αυτιστικού Φάσματος (ΔΑΦ), αποτελεί μια αναπτυξιακή διαταραχή κι αυτό επειδή συγκεκριμένες περιοχές του εγκεφάλου δεν έχουν αναπτυχθεί σωστά. Για την ακρίβεια, οι περιοχές αυτές δεν είναι ανάλογα με το ηλικιακό επίπεδο του παιδιού ανεπτυγμένες, με αποτέλεσμα να δυσκολεύεται σε βασικούς τομείς, όπως είναι για παράδειγμα η χρήση λεκτικής και μη λεκτικής επικοινωνίας, κινητικοί τομείς αλλά και κοινωνικοσυναισθηματικοί.

Τα ελλείμματα στους ανωτέρω τομείς καθιστούν αδύνατη τη διαχείριση απλών καθημερινών απαιτήσεων, ακόμα και σε επίπεδο αυτονομίας(σίτιση, ένδυση, χρήση τουαλέτας, κ.α.) και έχουν σαν αποτέλεσμα την υπερβολική πίεση του παιδιού, το οποίο στην προσπάθειά του να ανταπεξέλθει σε αυτού του είδους τις απαιτήσεις, υιοθετεί μη λειτουργικές συμπεριφορές, με κυρίαρχες την επιθετική συμπεριφορά και τις συχνές εκρήξεις θυμού, ακόμα και τους αυτοτραυματισμούς.

Κύριος στόχος λοιπόν του εξατομικευμένου προγράμματος παρέμβασης στον αυτισμό είναι να βοηθήσει το παιδί να αναπτύξει τις κατάλληλες για το ηλικιακό του επίπεδο δεξιότητες, προκειμένου να γίνει πιο ανθεκτικό και παράλληλα να μάθει να διαχειρίζεται με πιο λειτουργικό τρόπο τις καθημερινές απαιτήσεις.