Τί είναι ο αυτισμός;

Ο αυτισμός στο DSM-IV υπαγόταν στην κατηγορία των Αναπτυξιακών διαταραχών,με το σύνδρομο Asperger να αντιμετωπίζεται ως κάτι ξεχωριστό από το φάσμα του αυτισμού, κάτι που φυσικά έχει αλλάξει στο DSM-V, όπου τόσο η διαταραχή του αυτιστικού φάσματος, όσο και το σύνδρομο Asperger υπάγονται πλέον στην κατηγορία της Δ.Α.Φ. (Διαταραχή Αυτιστικού Φάσματος), και φυσικά αυτό δεν έγινε τυχαία. 

Κάποτε είχαμε την τάση να θεωρούμε τα παιδιά με σύνδρομο Asperger ως "χαρισματικά", κάτι που φυσικά οφειλόταν στον μονοθεματισμό τους, ο οποίος τα οδηγούσε στην απόκτηση εντυπωσιακών γνώσεων για το πεδίο ενδιαφερόντός τους. Αυτό είχε σαν αποτέλεσμα να μην δίνεται η δέουσα προσοχή στη δυσκολία τους κυρίως σε επίπεδο κοινωνικο-συναισθηματικό και όπως είναι φυσικό αυτά τα παιδιά να μην ακολουθούν το κατάλληλο θεραπευτικό σχήμα, το οποίο και θα βελτίωνε τα ελλείμματά τους και δεν θα οδηγούσε στην αύξηση των πιθανοτήτων για την εμφάνιση άλλων ψυχικών διαταραχών κατά την ενηλικίωσή τους.

Επομένως, τί είναι ο αυτισμός με απλά λόγια; Είναι η διαταραχή που περιγράφει τα ελλείμματα σε διάφορους αναπτυξιακούς τομείς (π.χ. στο λόγο, το οπτικοκινητικό, το κοινωνικο-συναισθηματικό κ.ο.κ.). Αυτό έχει σαν συνέπεια να επηράζεται η λειτουργικότητα του παιδιού σε διάφορους τομείς με κυριότερους την αυτονομία του (ένδυση,σίτιση, υπόδηση, χρήση τουαλέτας, κ.ο.κ.) και την κοινωνικοποιήση.

Η Διαταραχή Αυτιστικού Φάσματος παρουσιάζεται με τον ίδιο τρόπο σε όλα τα παιδιά με την εν λόγω διάγνωση; Η απάντηση είναι αρνητική, γι' αυτόν ακριβώς το λόγο αναφερόμαστε στον όρο "Φάσμα" και μάλιστα συνοδεύεται και από τις λέξεις υψηλής ή χαμηλής λειτουργικότητας. Για παράδειγμα, όσο περισσότεροι αναπτυξιακοί τομείς προυσιάζουν ελλείμματα σε ένα παιδί, με τη σοβαρότητα των ελλειμμάτων επίσης να παίζει σημαντικό ρόλο, τόσο χαμηλότερης λειτουργικότητας είναι το παιδί, στο φάσμα του αυτισμού.

Και πώς η συγκεκριμένη διαταραχή επηρεάζει την καθημερινότητα των παιδιών; Πολύ απλά αυξάνει το στρες, δεν τα βοηθά να διαχειριστούν με   κατάλληλο, για την ηλικία τους, τρόπο τις απαιτήσεις της καθημερινότητας. Αυτό λοιπόν έχει σαν αποτέλεσμα να εμφανίζουν συμπεριφορές που παραπέμπουν σε παιδιά μικρότερης ηλικίας, επειδή τα άτομα στο φάσμα είναι πιο πίσω αναπτυξιακά από τη βιολογική τους ηλικία.