Το στάδιο της εξιδανίκευσης σε μία σχέση 

Το στάδιο της εξιδανίκευσης συναντάται σε ένα ζευγάρι, σε δύο χρονικές περιόδους, στην αρχή και στο τέλος αυτής. Κατά το στάδιο αυτό, το άτομο έχει την τάση να βλέπει τον άλλον ως μοναδικό και ξεχωριστό, χωρίς ελαττώματα, εστιάζοντας μόνο στα θετικά του στοιχεία. Αυτό συμβαίνει, επειδή το άτομο προσπαθεί να εξισορροπήσει τη δική του χαμηλή εικόνα εαυτού, με αυτήν ενός συντρόφου υπερήρωα.

Όλα αυτά όμως θα περίμενε κάποιος να συμβαίνουν μόνο στην αρχή της σχέσης, κάτι που φυσικά όχι μόνο δεν ισχύει, αλλά σε κάποιες περιπτώσεις είναι αρκετά πιο έντονη κατά το στάδιο του χωρισμού. Αυτό οφείλεται στην αδυναμία του ατόμου να διαχειριστεί την απώλεια του, υιοθετώντας τόσο την εξιδανίκευση, όσο και την υποτίμηση από την άλλη μεριά, ως δύο μέσα άμυνας απέναντι στην απώλεια που βιώνει, με το άτομο βέβαια να ξεχνά ότι και οι δύο αυτές καταστάσεις παρατείνουν τη διαδικασία του πένθους, οδηγώντας το μοιραία σε μία εσωτερική φαυλότητα, η οποία δεν το αφήνει να κατανοήσει τους πραγματικούς λόγους για τους οποίος δεν προχώρησε η σχέση.